Concert in Parijs

Gisteren hadden we een dagje in Parijs, vanwege een concert aldaar. Dit is iets wat we ons al in 2010 - toen we hier meer en meer neerstreken - hadden voorgenomen en eindelijk komt het er steeds meer van!
Afgelopen zomer al bezochten we de nieuwe 'Philharmonie' in Parijs om deze samen met onze dochter & schoonzoon (architect) te zien. Prachtig! 
Maar toen konden we alleen de buitenkant bezichtigen... gisteren ook de fenomenale binnenkant. En we genoten van het tweede pianoconcert van Rachmaninov gespeeld door Alexandre Tharaud. Schitterend.
We waren al om 15.30 in de stad en hebben daar lekker gebanjerd, want door de files tóch nog te laat voor een museum in Montmartre, ach... dan maar gewoon onze neus achterna, ook heerlijk.
Wijntje hier en daar, Parijzenaars kijken, oesters gegeten, een prachtig concert in het vooruitzicht, wat wil een mens nog meer? Voel me een ontzettende bofferd! De Philharmonie is nu ruim anderhalf jaar geopend, ligt in het parc de la Vilette, aan de rand van de stad, met concervatorium en andere muziektheaters.  Het heeft een van de grootste concertzalen, (2400 plaatsen) met daarnaast meerdere kleine zalen. Ook ateliers waar geoefend wordt door musici (te bezoeken) en expositieruimtes. De verhuizing van het voorheen muzikale hart van Parijs - Salle Pleyel - naar de rand van het centrum had mede ten doel de toegang tot muziek aantrekkelijker  te maken (lager geprijsde kaarten). Je kunt vanaf 10 euro een plaats bemachtigen, dan wel in de nok, maar tóch!
Ik vind het gebouw erg mooi en voelde me er fijn. Veel ruimte overal, licht, prachtige vormen om me heen, aantrekkelijke materialen, zoveel te zien en in zijn geheel zo comfortabel. Niks te veel, niks te weinig! 
Als je ooit eens in de buurt bent, een aanrader om te bezoeken.
Hieronder een impressie:

De buitenkant: als je aan komt rijden vanaf de périphérique intérieur  (afslag le pantin)
lijkt de Philharmonie nét een opgerolde
slang in een platte grot, heel organisch in zo'n stad met allemaal vierkante torens

Plafonds bestaan uit opgehangen plaatjes van aluminium,
levend, mooi, feestelijke schittering!
En speelt waarschijnlijk rol met geluid?

Binnenkant concertzaal: allerlei golvende balkons.
Die vormen zijn zo natuurlijk, dat het voor mij heel behaaglijk voelde.

Dit is de ruimte rondom de concertzaal, strakker gewelfd met vele openingen.
Dus geen deuren naar de zaal! Laatkomers zitten hier, storen nooit
en het leegstromen gaat vloeiend en snel...

Ze waren weer héérlijk...

De plafonds, dezelfde organische vormen met allerlei apparatuur erin.
Op de achtermuur orgelpijpen, die bijna zweven in de ruimte en 
niet in hun gewoonlijke gareel zijn opgesteld.
Of zij ter decoratie zijn of écht werken vragen we ons nog steeds af...
Erg mooi, dat wél!