maandag 8 juni 2015

Onze mollenvanger...


Na ons ochtendwandelingetje zag Foppe bij thuiskomst een verse molshoop in de boomgaard. Hoezeer ook verknocht aan zijn bak ochtendbrokken, dit moest natuurlijk eerst 'opgelost' worden...
En dan staat hij daar, bijna voor eeuwig, doodstil, de grond om de hoop afturend, want ik vermoed dat hij de mol onder de grond kan volgen via zijn scherpe gehoor. Foppe in volle concentratie. Ik sloop heel zacht dichterbij, om de mol niet te verjagen die de grondtrillingen opvangen kan. Inmiddels op een meter afstand zag ik de molshoop ietsje bewegen, hoopje na hoopje werd van binnenuit opgetast door de mol. Foppe stond rustig te kijken, ruikend, zijn kans afwachtend. Toen ontwaarden we een roze klauwtje tussen de bewegende aarde... en PATS, Foppe sprong er hard gravend en happend met zijn snuit middenin........ Verloren! Na drie seconden zit Foppe al vast in de klei en de mol is zijn gang allang weer ingekropen. Zo gaat het vaak, frusterend voor hem. Ton adviseerde me een schop bij de hand te houden en al stekend de mollengang hiermee in één keer af te sluiten... maar ja, van welke kant komt die gang en zo'n held ben ik nu ook weer niet. Op de terugweg uit de tuin hebben Foppe en ik maar aardbeien geplukt. Kwamen we toch niet met lege handen terug!







Geen opmerkingen:

Een reactie posten