Ballade à dimanche

De plaatselijke Taichiclub waar ik lid van ben organiseert maandelijks een wandeling in de omgeving. Deze zondag had ik me ingeschreven, samen met Ton, om te gaan wandelen in Montchevrel, zo'n 30 km bij ons vandaan. Vroeg op (voor zondagse begrippen) en om kwart voor negen op pad. Om half tien zou het beginnen, een ballade van een 'petit deux heures' zodat de Fransen nét voor de apérotijd weer huiswaarts zijn (denken wij dan). Er kwamen zo'n vijftig mensen opdagen, allen leden van de Taichiclubs in de omgeving waar mijn lerares Marie-T ook lesgeeft. Een bont gezelschap, wel allemaal grijzend... en bewust bezig met bewegen, bouger! Het was nog flink mistig op dat tijdstip, wat jammer was van de mooie uitzichten. De koeien onderweg leken ook wat verbaasd, hoezo volk op dit vroege tijdstip? Marie-T hield er flink de pas in en kwam af en toe achteraan 'kijken' (waar wij liepen) en ons een beetje opjutten. Hm, dat vond ik wat minder. Ik had leuke gesprekjes met Nadine, een Parisienne  met ook een huis in Bellavilliers over werk, kinders en onze passies. Het was een wandeling met stevige afdalingen (descendre) en flinke hellingen (monter) en daarbij ook nog Frans spreken, dus het was me het ochtendje wel! Af en toe een handje bramen tussendoor hield me aardig op de been. Weer aangekomen bij ons vertrekpunt werd er een campingtafel uitgeklapt en kwam er natuurlijk eten en drinken voor iedereen op tafel, meegenomen door degene die het organiseerde. Dat is steeds iemand van de Taichiclub aldaar. Grappig zo'n afsluiting op een grasveldje in een verder leeg dorp, compleet met snoepjes, koffie en cider. En óók een gezond en gezellig begin van de zondag! Thuisgekomen werden we verwelkomd door een blije Foppe (die helaas niet mee mocht wandelen) en een zeer aanhalige Jules. 

Buiten uitrustend op ons bankje in de zon, zaten ze beiden bij ons.  Met vermoeide benen maar heel voldaan telde ik mijn zegening voor al deze fijne dingen!