Les Voeux du Maire

Oftewel: de wensen van de burgemeester...
Wij zouden het de Nieuwjaarsreceptie noemen, die werd gehouden in de Salles des fêtes, waar ik ook Tai-chi lessen volg.
Het was aangekondigd als zou het om 16.30 beginnen...Nou, laten we maar koersen op 17.00, dat zal vroeg genoeg zijn, de Fransen kennende. Er was geen auto te bekennen, het zag er potdicht uit... zouden we soms op de verkeerde datum zijn?
Toch even de deur proberen... en jawel, hoor! Joël en Marie-Thérèse Nicolas 
(de burgemeester en zijn vrouw) kwamen het keukentje uitlopen, we waren kennelijk de eersten... Dit was het beeld:



Een hartelijk welkom, faire la bise, waarbij ik vanwege de ongemakkelijkheid per ongeluk vier zoenen gaf (intime, doe je alleen met familie) maar Joël verzekerde me per ommegaande dat dat aujourd'hui moest kunnen. Lief!
Langzamerhand kwam een deel van de inwoners van Bellavilliers (totaal 167) binnen, véél meer dan op gerekend was.... Joël glom van trots! Dat ging zo zeker een uur door, waarbij we veel zoenden, beste wensen uitwisselden en kennis maakten met mensen die we nog niet kenden. Om 18.00 uur nam de burgemeester het woord. Let wel... de glazen stonden nog steeds leeg op tafel. Dat schijnt echt een Franse gewoonte te zijn, het duurt uren voor je wat te drinken krijgt op bijeenkomsten. Maar de terugblik op 2012 ging van start: 2 geboortes, 1 overlijden en.... wel 4 huwelijken dit jaar!! Verder zijn de elektriciteitskabels dit jaar ondergronds gegaan en alle wegen in het dorp daarna weer netjes geasfalteerd. Nieuw was de op hand zijnde volkstelling, die door onze  Zumbalerares van vorige jaar, Isabelle, uitgevoerd gaat worden. Daarvoor gaat zij alle gezinnen bezoeken en deze info vastleggen.
Joël noemde nog heel veel bureaucratische zaken op die ik nauwelijks begreep en besloot zijn toespraak - die hij netjes uitgeschreven op papier had! - met ons allen een formidable 2013 te wensen.
Wonderlijk genoeg waren er ook 3 kleintjes bij deze speech en zij stonden bijna een heel uur stil te luisteren, knap, hoor want zo interessant was het niet!
Dat leren de kindertjes hier op school.

Na het praatje van de burgemeester, kwam een notabel uit het Canton ook nog iets zeggen over de aanleg van wegen en voorgenomen investeringen van de streek. Frusterend saai maar zoals wij altijd tegen elkaar zeggen: lekker onthaastend!
Inmiddels keek iedereen verlangend naar de glazen... Maar nee hoor,de secretaresse is met retraîte gegaan en zij werd met toespraak, bloemen en cadeaus (een nieuwe strijkplank) in het zonnetje gezet. Vervolgens werden we voorgesteld aan haar opvolgster en dan eindelijk - het liep inmiddels tegen zevenen - werd de eerste fles met bubbel door Joël persoonlijk geopend. Met deze overweldigende opkomst dreigde een tekort aan glazen, dus de dames eerst een glas... Chin - Chin!! Bon Santé! Proosten op het nieuwe jaar... een heuse dorpse start hier op het platteland, weliswaar met een traagheid om dol van te worden, maar daarom zo... agréable! 

Met jas aan vanwege de kou, neonlicht...
Franser kan echt niet!