vrijdag 28 december 2012

Jip en Janneke in Parijs!

Wat lees ik nu in de krant van vandaag...? De Hema opent allerlei filialen in Frankrijk, waaronder de derde grote in Parijs. De françaises zijn laaiend enthousiast behalve dan over de kleding. Maar de functionele spullen en alles op de kinderafdeling, très, très content!! "Alles Ema", zeggen de Franse moeders. Begrijpelijk want kinderkleertjes zijn hier in de babyzaken schreeuwend duur.
Bij de Hemaspulletjes horen ook alle Jip en Janneke-attributen,(spreek uit: Sjiep ee Sjanniekuh) al weet geen Frans kind wie dat zijn! Dit is voer voor mijn Franse conversatieles om dat uit te leggen aan Chantal, die vast al wel in het eerste filiaal in Créteil (voorstand ten oosten van Parijs) is geweest omdat ze daar (ook) woont.
Ik lees dat de Fransen het vergelijken met de Monoprix (soort van Franse Hema), en om onze Hema daar nog wat extra cachet te geven staat onder elk logo 'depuis 1926' om maar even aan te geven hoe lang ze al bestaan!
Kortom onze Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam is op weg Frankrijk te veroveren.
Ik vind het juist zo leuk om in Franse winkels te shoppen, maar nu komt de Hema mij gewoon achterna, boeh!
Grappig is weer wel om te lezen dat de Fransen reageerden met: Knap, goede prijs-kwaliteitverhouding, hoe doen die Belgen dat? 
Ja, al het noordelijke boven Frankrijk is kennelijk België...

Op deze 28e december, waarop mensen uit de Katholieke Kerk misschien nog het feest van de onnozele kinderen vieren, past vandaag (samen met de Hema) een eerbetoon aan Jip en Janneke!





Op de dag van Onnozele of Onschuldige  kinderen worden de jongetjes (!!) - alle jonger dan 2 jaar - herdacht, die Koning Herodes liet vermoorden, uit angst dat een nieuwe Joodse koning zou tornen aan zijn macht. Lange tijd werd dit gevierd door een verkleedfeest waarbij kinderen - net zoals op Sint Maarten - zingend langs de deur gingen voor snoep. Dit is echter verwaterd. Op dit moment mag het jongste kind in katholieke gezinnen vaak nog kiezen wat er op die dag gegeten wordt.
Bij Ton thuis werd deze dag 'gevierd' en in ons eigen gezin deden we dat ook nog lange tijd. Bij ons had het de vorm dat onze dochters voor een dag een ding mochten kiezen wat wij als ouders moesten doen wat zij wilden en dat was steevast: om 19.00 naar bed! Dolle pret natuurlijk! Zij brachten ons dan naar bed (wat we niet erg vonden ha-ha) maar na een half uurtje waren ze alleen beneden toch iets te bang geworden en haalden ze ons er weer snel uit. Leuk genoeg geweest! Ik heb er meer dan leuke herinneringen aan... en ik hoop zij ook!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten