Le bruit de la chasse...

Gisteren ben ik naar mijn wekelijkse Franse les geweest, waar we met elkaar gesproken hebben over parfum, over de top-10 van liedjes in Frankrijk, over de ontluikende lente en last but not least Parijs, waar ik volgende week mijn verjaardag ga vieren!
Als huiswerk had ik een Nederlands lentegedicht vertaald en een Franse blog geschreven, waarbij ik terstond stuitte op de onmogelijkheid om 'naar de knoppen gaan' te vertalen. Volgens het woordenboek is dat être fichu, maar alleen in de betekenis van doodgaan, kapot gaan. Toen ik mijn lerares uitlegde dat naar de knoppen gaan nu juist de leuke dubbele betekenis had m.b.t. de lente,  had ze de bedoeling te pakken, maar het bleek tóch onvertaalbaar. Een Frans woord wat in de richting komt is bourgeonner; de geboorte van de knopjes, het uitbotten in de lente, waarvan de grappige tweede betekenis is: als puber puistjes krijgen!
Aan het eind van de les heeft ze me nog een soort van interview afgenomen (zij is ook journaliste bij de krant Ouest France) i.v.m. mijn blogboek. Op haar vraag wat nu echt nieuw voor me was in mijn leven op het platteland hier noemde ik o.a. de jacht. Dat ik in mijn directe omgeving mannen met geweren aantref en de schoten hoor op zondag... Le bruit de la chasse, zei ik nog... Hierop ging zij onbedaarlijk hard zitten lachen. Hmmm, ik lachte wat besmuikt mee, want begreep er de humor niet van. Ze legde me na haar lachbui uit: Le bruit de la chasse is het geluid wat je uit de toilet hoort komen als iemand daar heel erg hard scheten (excusez le mot) zit te laten... dat je het maar weet!