Finalement...la neige!

Ik was de afgelopen dagen best jaloers op het weer in Nederland - jullie hebben al een paar dagen sneeuw - maar nu eindelijk is er ook flink wat bij ons gevallen. Ik probeerde op de buienradar die buien richting Normandië te 'denken' en die vlokken uit de lucht te kijken...
Afgelopen vrijdag heb ik al groots boodschappen gedaan (je moet het lot toch een beethe tarten, nietwaar) zodat we zeker drie weken ingesneeuwd kunnen raken, maar dat zette vooralsnog geen zoden aan de dijk...
Vannacht was het dan eindelijk zover en meteen 12 cm, dus dat is niet niks.
Foppe is door het dolle heen, maar poes Jut - voor wie het nieuw is - minder. Zij loopt net zoals Jules als een boer met kiespijn door de sneeuw. Alsof ze smekend vraagt om haar laarsjes...nee, liever dicht tegen elkaar aan op de stoel voor de haard.
We hebben meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een groot vloerkleed ter reiniging omgekeerd in de sneeuw te leggen, een oude methode en ik ben benieuwd of dit gaat lukken!
Toen ik vanmiddag een wandeling wilde maken met Foppe werd ik zó getroffen door de immense witheid van de velden dat ik zwarte vlekken voor mijn ogen kreeg en het geen vijf minuten buiten volhield. ..rare ervaring. Heeft dat met sneeuwblindheid te maken? Binnen is het redelijk donker in ons huis, kleine ramen, dus het verschil was was echt enorm! Morgen zonnebril op en dan hebben we ook beter weer (mét zon).

Ik kan me helemaal overgeven aan de sneeuw, er staan geen verplichtingen of reizen in de planning, dus ik ben helemaal in mijn sas!