Vandaag weer mijn wekelijkse Franse les gehad en dan praat ik samen met een andere Nederlandse (Loes, maar hier Louise geheten) en onze lerares Daniëlle over van alles en nog wat. Tijdens die conversatie verbetert Daniëlle ons en voegt inzicht en kennis uit de franse grammatica toe. Maar ze vertelt ook over franse gewoonten, gezegdes, uitdrukkingen en het verschil tussen boekentaal en spreektaal. Zo legde ik mijn kerstkaarttekst aan franse vrienden aan haar voor, van wie ik terugkreeg dat ze het een mooie wens vonden, geheel in de taalstijl van Molière!!! Daar ga je dan...die leefde van 1622-1673... Zij leert me vervolgens hoe ik het gewoon kan zeggen of schrijven.
Bijvoorbeeld het woord spreken: parler. Als ik in mijn Zumbaklasje tegen de anderen zo gewoon mogelijk probeer te zeggen dat ik oefen om Frans met hen te
praten, horen zij misschien dat ik studeer om Frans met hen te leren
spreken. Dat kan nogal uit de hoogte overkomen...maar spreektaal staat niet in de boeken! Zo weet ik heel goed dix centimes te zeggen maar wat het woord voor dubbeltje is in het Frans??
 |
| Vissoepje met venkel, garnalen en sinasappel... |
Wat verder ook leuk was - toen we spraken over koken en soep maken - is dat Daniëlle ons vroeg hoe we de groenten in stukjes sneden die in de soep gingen (morceaux). Was dat in rondelles (rondjes), cubes (vierkantjes) of juliënne (dunne reepjes)...Loes en ik kwamen in een soort lachstuip. Dat kan alleen een Française vragen! Wat maakt dat nu uit, in stukjes is in stukjes, hoogstens groot of klein. Ze vond ons geloof ik maar cultuurbarbaren... En het is ook precies waar ik zo van hou, al die dierbaarheid om voedsel en het genieten van voedsel heen...adorable!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten