Aumônière

Gisteren na drie weken 'zorgen & koken' lekker zelf uit eten geweest! Zowaar een moderne brasserie gevonden in het stadje verderop, Mortagne, met hedendaagse gerechten op de kaart. Dat is heel bijzonder voor ons zo op het platteland. Ze hadden zelfs vierkante borden, oh lala...
Als toetje wilden we een aumônière bestellen, spannend, omdat we niet wisten wat het was. Even snel opzoeken in het woordenboekje op mijn telefoon lukte niet...onbekend woord. Aumônière blijkt buideltje te betekenen. Als toetje is het een abrikoos waar de pit vervangen wordt door een suikerklontje en die in een driehoek van zandtaartdeeg gebakken wordt in de oven. Vervolgens wordt hij geserveerd met een abrikozensaus met gemalen amandelen, hmmm
De historie - thuis even opgezocht in mijn La Rousse - vertelt nog het volgende: het dessert kreeg deze naam omdat het de vorm  heeft van een buideltje dat men aan de gordel droeg voor het geven van aalmoezen...
Lekker was het!